Αναχώρηση από τη Λιοσίων με τον Πρόεδρο..να μας κουνά το μαντήλι.. δίνοντας τις απαραίτητες κατευθύνσεις.
Επίσκεψη στη Μονή Οσίου Λουκά, σε ένα πραγματικά υπέροχο τοπίο, με τους καλόγερους να μας ξεναγούν. Όσο και να κάτσεις είναι λίγο, σε ένα μοναστήρι που μετρά 1000 χρόνια ζωής και στον τόπο όπου ο Ησαΐας Σαλώνων το 1821 όρκισε τους οπλαρχηγούς και τον Αθανάσιο Διάκο.
Δελφοί. “Ο ομφαλός της γης”. Λίγα τα λόγια, γεμάτο το πνεύμα!
“Και η Ιτέα μας βγήκε Αράχωβα..”
Φάγαμε, ήπιαμε και φυσικά.. καθυστερήσαμε στην ταβέρνα περίπου μία ώρα παραπάνω από το προγραμματισμένο. Από τα συνηθισμένα απρόοπτα που συμβαίνουν στις εκδρομές. Ουδέν κακό αμιγές καλού όμως. Μπορεί να είδαμε την Ιτέα μόνο από ψηλά -γλιτώσαμε και τις στροφές τις επιστροφής- αλλά απολαύσαμε την μαγευτική Αράχωβα, ίσως στην πιο ήρεμη εκδοχή της.
Και βέβαια χορέψαμε. Μετατρέψαμε τα λεωφορεία σε πίστες και την επιστροφή μας στην Αθήνα σε διαγωνισμό κεφιού!
